- yetimi
- yetimlik
Tatca-azərbaycanca sözlük. 2015.
Tatca-azərbaycanca sözlük. 2015.
yetimi okşamışlar, vay sırtım demiş — kimsesiz veya arkası olmayan kimsenin hayatta hep sıkıntı çekeceğini anlatan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
yetim — sf., Ar. yetīm Babası ölmüş olan (çocuk), babasız Açlarla, yetimlerle uğraşır ve ... biraz nüfuzu varsa yalnız onlar için kullanırdı. F. R. Atay Birleşik Sözler yetimhane Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yetimi okşamışlar, vay sırtım demiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
səppəcuvar — eləmax: (Balakən) biabır eləmək, rüsvay etmək. – Əlinin oğlu Umar yetimi səppəsuvar elədi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sınqıη — (Şəmkir) qəlbi yaralı, sınıq. – Yetimi gərəx’ dannamıyasaη, çünki ürəyi sınqıηdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yetim — dügi: (Salyan) düyünün bir növü. – Bir girvənkə yetim dügi al ◊ Yetimi çırax (Mingəçevir, Şəki, Zaqatala, Zərdab) – çıraq, şüşəsiz çıraq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yetimdar — ə. və f. yetim saxlayan, yetimi olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ata-anasız — sif. Atası və anası olmayan; yetim. Ata anasız uşaqlar. – <Hacı Murad:> Budur, on iki ildir ki, sən ata anasız yetimi . . boya çatdırmışam. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atasız-anasız — sif. Yetim. <Piri kişi:> . . Balanı ölümdən xilas etmək üçün bu atasızanasız yetimi bəlaya salmısan. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boy — 1. is. 1. Bədənin uzunluğu; qədd, qamət. Boyu uca adam. Boyu qısa. Sənin boyda. Bir boyda. – Bir balaca boyu var, ev dolusu toyu var. (Tapmaca). // Bədən quruluşu, bədəndə tənasüb. O qadının heç boyu yoxdur. 2. Ümumiyyətlə, uzunluq. Gəbənin boyu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məqam — is. <ər.> 1. Yer, məkan. Pişxidmətbaşı və Xacə Mübarək çıxdılar, hər birisi öz məqamına getdi. M. F. A.. Mənimçin kəbeyi kuyündə, ey gül, bir məqam olmaz. S. Ə. Ş.. Məqam etmək (tutmaq) klas. – yer tutmaq, məskən salmaq. Kim əski məqamımı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəvvas — is. <ər.> köhn. Batmış şeyləri və s. çıxarmaq üçün dənizin dibinə dalıb çıxan üzgüçü; dalğıc. // Klassik şeirdə və folklorda məcazi mənada işlənmişdir. Ayrılıq gölündə, qəm dəryasında; Təzə qəvvas olub üzən necoldu? (Qoşma). Atı minmişəm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti